Mizofonia, znana również jako zespół selektywnej wrażliwości na dźwięk, to stan, w którym osoba doświadcza silnych reakcji emocjonalnych na określone dźwięki. Najczęstszymi wyzwalaczami są powtarzające się odgłosy, takie jak żucie lub stukanie. Osoby z mizofonią często uważają te dźwięki za bardzo irytujące, a nawet bolesne. Chociaż nie ma lekarstwa na mizofonię, dostępne są terapie, które mogą pomóc zmniejszyć objawy i ułatwić życie osobom żyjącym z tą chorobą. Istnieje kilka metod leczenia, które mogą pomóc zmniejszyć jej skutki. Terapie te obejmują terapię poznawczo-behawioralną (CBT) po techniki uważności i terapie dźwiękiem. Dzięki odpowiedniej kombinacji terapii i zmian stylu życia możliwe jest zminimalizowanie wpływu mizofonii i prowadzenie bardziej komfortowego życia. Więcej informacji związanej z mizofonią, ale także z fonofobią znajdziesz na blogu firmowym Geers, którzy są specjalistami w leczeniu wad słuchu.

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)

To sprawdzona technika pomagająca ludziom zrozumieć i zmienić ich negatywne myśli i zachowania związane z dźwiękami, które powodują dyskomfort. CBT pomaga zrozumieć, w jaki sposób myśli, emocje i zachowania są ze sobą powiązane i jak można je zmienić. Uczy również technik relaksacyjnych, które pomagają radzić sobie z fizycznymi odczuciami dyskomfortu wywołanego dźwiękiem.

Techniki CBT mogą pomóc jednostkom rozpoznać ich negatywne wzorce myślowe związane z niewygodnymi wyzwalaczami dźwiękowymi. Ostatecznie pomaga im to rozwinąć bardziej pozytywne wzorce myślenia, oderwać się od cyklu negatywnych wzorców myślowych i prowadzić do zdrowszego związku z dźwiękami, które powodują dyskomfort. Przy odpowiednich wskazówkach i praktyce technika ta może spowodować transformujące zmiany w sposobie postrzegania dyskomfortu wywołanego dźwiękiem.

Trenerzy terapii behawioralnej mogą pomóc pacjentom w radzeniu sobie z problemem, jakim jest  mizofonia.

1. Trenerzy terapii behawioralnej mogą udzielić pacjentom informacji na temat mizofonii i sposobów radzenia sobie z nią.

2. Trenerzy mogą nauczyć pacjentów technik relaksacji, takich jak oddychanie przeponowe, medytacja, itp., które pomogą im radzić sobie z emocjami związanymi z dźwiękami, które powodują dyskomfort.

3. Trenerzy mogą pomóc pacjentom w przekształceniu dźwięków, które powodują dyskomfort, w dźwięki bardziej przyjazne dla ucha.

4. Trenerzy mogą stopniowo eksponować pacjentów na dźwięki, które powodują dyskomfort, aby pacjenci mogli nauczyć się radzić z emocjami, które one wywołują.

5. Trenerzy mogą pomóc pacjentom zmienić negatywne myśli i nawyki związane z dźwiękami, które powodują dyskomfort.

6. Trenerzy mogą pomóc pacjentom zrozumieć, jak ich emocje, myśli, zachowanie i sytuacje, które związane z dźwiękami, powodują problemy i jak rozwiązać te problemy.

7. Trenerzy mogą pomóc pacjentom w identyfikacji celów i planowaniu działań, które pozwolą im na radzenie sobie z emocjami związanymi z dźwiękami, które powodują dyskomfort.

Terapia tłumieniem dźwięku a mizofonia

Terapia tłumienia dźwięku to wyjątkowa forma leczenia osób żyjących z mizofonią – stanem charakteryzującym się nadwrażliwością na dźwięki. Działa poprzez tworzenie kojącej i uspokajającej atmosfery poprzez maskowanie dźwięku i eliminację szumów, umożliwiając osobom cierpiącym na mizofonię prowadzenie życia z mniejszym stresem wywołanym wyzwalaczami dźwiękowymi.Ten rodzaj terapii pomaga osobom cierpiącym na mizofonię zachować kontrolę nad otoczeniem i uniknąć przytłoczenia dźwiękami, które im przeszkadzają. Dzięki terapii tłumienia dźwięku ludzie mogą cieszyć się czynnościami, takimi jak przebywanie w restauracji lub uczestnictwo w wydarzeniu, bez strachu i niepokoju. Daje również szansę osobom z mizofonią na łatwiejszą interakcję społeczną, umożliwiając im udział w codziennych czynnościach bez poczucia przytłoczenia lub pobudzenia.

 Materiał zewnętrzny